ادبیات مقاومت| آخر پاییز
پنجشنبه, ۳ ارديبهشت ۱۳۹۴
خودش را
وارث ارض مقدس خوانده این قابیل
جهان وارونه شد؛ اینبار با سنگ آمده هابیل
نگین دست
شیاطین و سلیمان اشک می‌ریزد
و با فرعون می‌خندند فرزندان اسرائیل
برای
کودکان، این قومِ برتر هدیه‌ها دارند:
هزاران خوشه آتش سامری آورده با زنبیل
لب خاخام‌ها تورات را وارونه می‌خامد!!
و ژان پل می‌زند، رد می‌شود از غیرت انجیل
درون آتش
نمرودها اینبار می‌سوزد
گلوی «الخلیل» از ذبح فرزندان اسماعیل
بیا ای تک
سوار سبز! با چشمان زیتونی
سحرگاهی نظر کن بر شب چشم انتظار ایل
و «سبحان
الذی اسرا» بخوان تا «مسجد الاقصی»
بخوان! ای خواندنت شیرین تر از تنزیل جبرائیل
عصا بردار
تا از شرق، یاران محمد(ص) را
شبانه بگذرانی از فرات اینبار جای نیل
فلسطین
جوجه‌های کوچکش حالا ابابیل‌ا‌ند
و خواب آخر پاییز می‌بیند سپاه فیل
قاسم صرافان
مهمان